ﻭ ﻗﺪ ﻋﻠﻤﺘﻢ ﻣﻮﺿﻌﻰ ﻣﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ﺹ) ﺑﺎﻟﻘﺮﺍﺑﺔ ﺍﻟﻘﺮﻳﺒﺔ ﻭ ﺍﻟﻤﻨﺰﻟﺔ ﺍﻟﺨﺼﻴﺼﺔ،ﻭ ﺿﻌﻨﻰ ﻓﻰ ﺣﺠﺮﻩ ﻭ ﺍﻧﺎ ﻭﻟﻴﺪ،ﻳﻀﻤﻨﻰ ﺍﻟﻰ ﺻﺪﺭﻩ ﻭ ﻳﻜﻨﻔﻨﻰ ﻓﻰ ﻓﺮﺍﺷﻪ...
(ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻬـﺨﻄﺒﻪ ﻗﺎﺻﻌﻪ)
ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﭘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻗﺮﻳﺶ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﻮﺩ،ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﻗﺖ ﻭﺍﻓﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﻯ ﻭ ﺑﺎ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺑﺎﺭ ﻣﻴﺂﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻛﻮﺩﻛﻰ ﻓﻨﻮﻥ ﺳﻮﺍﺭﻯ ﻭ ﻛﺸﺘﻰ ﻭ ﺗﻴﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻯ ﺭﺍ ﺑﺮﺳﻢ ﻋﺮﺏ ﺑﺂﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻴﺪﺍﺩ.
ﭼﻮﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺩﺭ ﻛﻮﺩﻛﻰ ﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭘﺪﺭ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻟﺬﺍ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺗﺤﺖ ﻛﻔﺎﻟﺖ ﺟﺪ ﺧﻮﺩ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﻮﺕ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﭘﺮ ﻋﻄﻮﻓﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻤﻮﺩ.
ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻨﺖ ﺍﺳﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﺯﻭﺟﻪ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺒﻰ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﺩﺭﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻟﺴﻮﺯﻯ ﻛﺎﻣﻞ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻓﻮﺕ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻭ ﻣﺘﺄﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺷﺨﺼﺎ ﺑﺮ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭﺩ ﻭ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻭﻯ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ.
ﭼﻮﻥ ﻧﺒﻰ ﮔﺮﺍﻣﻰ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻋﻤﻮﻯ ﺧﻮﺩ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪ ﺑﭙﺎﺱ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﺗﺸﻜﺮ ﻭ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﻓﺪﺍﻛﺎﺭﻳﻬﺎﻯ ﻋﻤﻮﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺻﺪﺩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻨﺤﻮﻯ ﺍﺯﺍﻧﺤﺎﺀ ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﻮﻇﻴﻔﻪ ﺣﻘﺸﻨﺎﺳﻰ ﻛﻤﻚ ﻭ ﻣﺴﺎﻋﺪﺗﻰ ﺑﻌﻤﻮﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
